Edukacja

Podejście do edukacji zmieniało się na przestrzeni wieków, ewoluując od przekazywania wiedzy z rodzica na dziecko lub z mistrza na ucznia, przez grupy uczniów skupiające się wokół jednego nauczyciela, aż po sformalizowany system edukacji stworzony przez powołane do tego odpowiednie Ministerstwo. System edukacji stoi przed trudnym zadaniem połączenia konieczności sformalizowania i usystematyzowania wiedzy przekazywanej każdemu z uczniów, a także odpowiedniego rozwinięcia umiejętności i talentów wynikających z odmienności ras. Wiadomo przecież, że nauczenie wilkołaka panowania nad swymi zdolnościami będzie się odbywało zupełnie inaczej, niż uczenie czarodzieja władania magią; co nie zmienia faktu, że obaj muszą umieć rozwiązywać równania kwadratowe.

Obowiązek edukacji istnieje od szóstego do osiemnastego roku życia, kiedy uczniowie osiągają pełnoletność. Mogą potem kontynuować edukację, jeśli mają na to ochotę, albo ją zakończyć i zająć się czymś innym.

Wszystkie rasy, poza czarodziejami, zaczynają edukację razem, w mieszanych klasach, gdzie uczą się wspólnie zwykłych, niespecjalizacyjnych przedmiotów, takich jak historia czy matematyka. Równocześnie są też zajęcia specjalizacyjne, kiedy wszystkich uczniów ze szkoły dzieli się według ras, i każda z takich grup ma zajęcia dostosowane do tego, co jest im akurat potrzebne. W różnych szkołach odbywa się to w różny sposób – niektórzy dyrektorzy wolą wyznaczyć jeden dzień na zajęcia specjalizacyjne dla wszystkich uczniów, inni zaś wolą rozłożyć je w tygodniu i zająć uczniom popołudnia. Bez względu na tryb nauki, obowiązkiem ucznia jest nauczyć się panować nad własnymi zdolnościami na tyle, by nie być zagrożeniem dla innych – sprawdzenie, czy udało się to osiągnąć, odbywa się na drodze egzaminu.

Zdanie egzaminu zwalnia z konieczności dalszego uczęszczania na zajęcia specjalizacyjne, ale mało kto korzysta z tej opcji, a raczej – rodzice nie pozwalają dzieciom zrezygnować z tego typu zajęć. Bo co prawda to wcale nie jest tak, że każdy genashi wody musi wykorzystywać swoją zdolność panowania nad tym żywiołem w życiu codziennym i w pracy, jednak gdy się ma naście lat i nie wie się, co się będzie robić w życiu, lepiej nie zamykać sobie żadnych ścieżek.

Jak to zwykle bywa, rynek zajęć dodatkowych kwitnie, zaś ambitni rodzice mogą zapisać swoje pociechy nie tylko na zajęcia siatkówki albo fortepianu, ale również na zajęcia rozwijające ich zdolności rasowe. Do wyboru są zajęcia grupowe i indywidualne, zaś ceny mają bardzo duży rozstrzał.

Po zakończeniu obowiązkowej edukacji, istnieje cała paleta uniwersytetów, akademii, szkół i kursów, z których można wybierać, by dalej poszerzać swoją wiedzę. Wiele akademii i szkół jest dostosowanych pod konkretne rasy, choć zdarzają się też takie, które mieszają zajęcia przydatne dla ras posiadających zbliżone umiejętności (np. fae i elfy). Jednym z wyjątków są akademie genashi, które zajmują się edukacją jednej konkretnej rasy, starając się sprostać różnorodności jej mocy i umiejętności.

Jak to już było powiedziane, czarodzieje są wyłączeni z tego systemu, choć ich edukacja przebiega analogicznie. Czarodzieje są najliczniejszą grupą obdarzoną zdolnościami magicznymi i jest ich na tyle dużo, by dało się zrobić szkoły wyłącznie dla nich. Tak samo, jak ich rówieśnicy, czarodzieje uczą się historii i fizyki, a także przedmiotów takich, jak alchemia, zaklinanie przedmiotów, czary obronne i inne. Magia czarodziejów jest na tyle różnorodna i niewyspecjalizowana, że po prostu potrzebują oni osobnego trybu nauki.

Tak samo, jak i inni, czarodzieje również kończą obowiązek edukacji wraz z osiągnięciem osiemnastu lat. Po ukończeniu liceum mogą śmiało wybierać z szerokiego wachlarza kierunków magicznych oferowanych przez przeróżne uniwersytety i akademie, nierzadko dzieląc zajęcia z przedstawicielami innych ras.

Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, by rodzice indywidualnie zajęli się edukacją swojej pociechy. Jeśli taka jest ich wola, mogą zapewnić dziecku indywidualny tok nauczania, którego postęp sprawdzany jest systematycznie przez standaryzowane egzaminy. Zabieg ten jest popularny wśród majętniejszych rodzin, dla których kontynuowanie rodzinnej tradycji, związanej z jakąś dziedziną magii, jest sprawą pierwszoplanową.